Siostra Wanda siedziała na drewnianym krześle w kuchni, wokĂłł chodziło dwĂłch wściekłych gestapowcĂłw. Modliła się tylko o jedno, żeby nie kazali jej wstać. Pod krzesłem, zasłoniętym jej habitem, kuliła się mała dziewczynka, żydowska sierota, ktĂłrą siostry już raz uratowały przed śmiercią. Siostry wiedziały, że rozochoceni, pijani sowieccy żołnierze nie odpuszczą. Zdecydowały, że czas uciekać. S. Adelgund już miała do nich dołączyć, gdy usłyszała krzyki przerażonych dziewcząt. Żołdacy zagonili cztery nastolatki do piwnicy. Adelgund nie mogła zostawić dziewcząt na pewną śmierć. Odważnie poszła za nimi do piwnicy. Dziewczętom udało się uciec. Adelgund znaleziono zgwałconą i bestialsko zamordowaną dwa dni pĂłźniej. Agata Puścikowska opisuje historie niezwykłych, bohaterskich kobiet. SiĂłstr, ktĂłre nie chowały się przed wojną i okupacją w zakonach, ale niosły pomoc wszystkim, ktĂłrzy tego potrzebowali. Pomagały ukrywać się partyzantom, dostarczały żywność, oddawały własne życie za często zupełnie obcych sobie ludzi, czasem chwytały nawet za broń. RĂłwnież po wojnie niektĂłre z nich walczyły z komunistami. O ich bohaterstwie do dziś mĂłwi się niewiele. Stanowczo za mało!